«کاخ پارلمان» ساختمانی عظیم و زیبا در بخارست است که امروزه استفادهای چند منظوره داشته و جلسات هر دو مجلس سنا و نمایندگان رومانی در آن برگزار میشود. تاریخچه این بنا برای بسیاری از مردم رومانی و آنان که با داستان تلخ سالهای ساخته شدن آن آشنا هستند خوشایند نیست، با این حال این کاخ از مهمترین جاذبههای توریستی رومانی به شمار رفته و بزرگترین بنای غیرنظامی، گران قیمتترین مجموعه اداری و دولتی و سنگینترین ساختمان جهان شناخته میشود.
یک بنای شگفت انگیز
سبک معماری ساختمان طرحی نوین در معماری نئوکلاسیست اروپایی است. طول و عرض ساختمان ۲۷۰ و ۲۴۰ متر و ارتفاع دوازده طبقه آن ۸۶ متر است، همچنین ساختمان چهار طبقه زیرزمینی دارد که عمق آن را به ۹۲ متر میرساند. مساحت کف سراسری این بنا بیش از سیصد و چهل هزار متر مربع بوده و هزار و یکصد اتاق را در خود جای داده است. در ساخت این بنا تنها از مصالح رومانیایی استفاده شده است. بیش از یک میلیون متر مکعب مرمر، سه هزار و پانصد تن کریستال و بیش از هفتصد هزار تن فولاد و برنز در طول پروژه ۳ میلیارد یورویی ساخت این اثر تاریخی مورد استفاده قرار گرفت. بیش از دویست هزار متر مربع فرش کف اتاقهای این کاخ را پوشاندهاند و برای دکور آن علاوه بر طلا، نقره، مخمل و ابریشم نقش برجسته از نهصد هزار متر مربع چوب که از منابع داخلی تهیه گردیدهاند استفاده شد.
یادگار چائوشسکو، میراث منفورساخت این کاخ در سال ۱۹۸۳ میلادی و در دوران حکومت کمونیسم بر رومانی آغاز شد. نیکلای چائوشسکو، دیکتاتور بیرحم رومانیایی با وجود آنکه کشورش در بدهیهای سنگین بین المللی فرو رفته بود و مردمش از کمترین امکانات رفاهی برخوردار نبودند تصمیم به اجرای این پروژه بزرگ گرفت تا آن را به عنوان نماد موفقیت سوسیالیسم در رومانی به جهانیان عرضه کند. این ساختمان دفتر کار چائوشسکو، کاخ اختصاصی او و ساختمان مرکزی ادارات حکومتی را در خود جای میداد. برای انتخاب بهترین طرح مسابقهای بین معماران رومانیایی برگزار شد که داوری آن را شخص دیکتاتور رومانی و همسرش النا به عهده داشتند، برنده مسابقه دختری بیست و نه ساله با نام «آنکا پترسکو» بود که به تازگی مدرک معماری خود را کسب کرده بود. پترسکو رهبری تیمی هفتصد نفره از برترین معماران رومانیایی را بر عهده گرفت اما کوچکترین جزئیات پروژه نیز توسط چائوشسکو و همسرش انتخاب میشدند. آنها هر هفته به کاخ در حال احداث سرکشی میکردند و از طرح سر ستونها تا شکل تک تک چراغها و لوسترها تا جزئیات دستگیرههای در و… را خود انتخاب میکردند.
تپهای در مرکز شهر بخارست برای ساخت این عمارت انتخاب شد. این بخش تاریخیترین و زیباترین بخش شهر بود و یک چهارم از مساحت بخارست را به خود اختصاص میداد. برای آغاز به ساخت کاخ این منطقه به صورت کامل تخریب شد، نوزده کلیسای ارتدکس، شش کنیسه یهودی و سه کلیسای پروتستان که هرکدام اثری هنری و تاریخی به شمار میرفتند به همراه سی هزار واحد مسکونی با خاک یکسان شدند که خسارتی به مراتب سنگینتر از هزینه سه میلیارد یورویی ساخت کاخ به شمار میرود. در شرایطی که رومانی با بدهیهای سنگین روبرو شده بود، دیکتاتور کمونیست برای تأمین هزینه ساخت این کاخ محدودیتهای بیسابقهای را بر مردم کشورش تحمیل کرد. مردم رومانی تقریبا هیچگونه دسترسی به منابع انرژی در طول فصل سرما نداشتند و در طول زمستان بسیاری از سالمندان و کودکان در حالی که با لباسهای زمستانی به بستر خزیده بودند از سرما جان میسپردند. نفت یارانهای و ارزان وارد شده از شوروی در بازار جهانی با قیمت بالاتر به فروش میرفت و تولید برق نیز به حداقل میزان ممکن رسیده بود. درآمد سرانه رومانی به پائینتر حد ممکن رسیده بود و مواد غذایی تازه از قبیل گوشت یا سبزیجات و میوهها نایاب بودند، چرا که تمام آنها جهت پرداخت بدهیها و تأمین هزینه این پروژه به کشورهای همسایه صادر میشدند. مردم رومانی توانایی مقابله با دیکتاتوری وحشیانه و پلیس خوفناک چائوشسکو را نداشتند، در سال ۱۹۸۷ میلادی و در طول سفر میخائل گورباچف دبیرکل حزب کمونیست شوروی به رومانی، به دستور چائوشسکو قفسه بازارهای بخارست با محصولات تازه غذایی پر شد تا گورباچف در حین بازدید خود از وضیعت اسفناک کشور مطلع نشود اما در هنگامی که او همراه با چائوشسکو سوار بر خودرو ضد گلوله در حال عبور از بازار بود مردم گرسنه به بازار هجوم آورده و شروع به غارت مغازهها کردند. نیروهای نظامی اطراف بازار را محاصره کرده و از ورود مردم به آن جلوگیری میکردند اما مردمی که شاهد رسیدن کامیونهای دولتی جهت تخلیه دوباره مغازهها پس از عبور گورباچف بودند با حمله به صف سربازان خود را به بازار رسانده و در مقابل چشمان رهبر کمونیسم مواد غذایی را به یغما بردند.
در سال ۱۹۸۹ و زمانی که سرانجام فشارهای وحشتناک اقتصادی و انزوای بین المللی رژیم کمونیستی را از پا در آورد و چائوشسکو و همسرش توسط انقلابیون رومانی به جوخه اعدام سپرده شدند ساخت این کاخ به مراحل پایانی نزدیک شده بود، بنای اصلی و طرح خارجی تکمیل شده اما هنوز دکوراسیون داخلی و مبلمان آن ناقص بود. این بنا که نماد رنج غیر قابل توصیف مردم رومانی در طول سالیان دراز و سیاه بود سرانجام تکمیل شد و از سال ۱۹۹۶ بخشهای مختلف قوای قانونگذار رومانی به آن منتقل شدند. کاخ پارلمانی هزینه سنگینی بر دوش کشورش نهاد اما امروزه با وجود نفرت عمومی از آن به گستردگی استفاده میشود تا بلکه ذرهای جبران کننده دوران سرد حکومت کمونیسم بر رومانی باشد.
توی ِکشورای ِجهان ِدوم (بلوک ِشرق)هم مثل ِکشورهای ِجهان ِسوم، ظاهر ِپارلمان مهم تر از باطن و وظایف و کارکردهای ِپارلمان است.البته با ساختن ِساختمان های ِزیبا مشکلی ندارم،مهم حفظ ِاولویت هاست.
در کامبوج هم دولتشان می خواست "طرحی نو" در اندازد.اما یک سوم ِجمعیت اش را به کشتن داد.
ممنون.جالب بود. نشنیده بودم